پارفیت میوه

پارفیت میوه

یه دوستی دارم که خیلی خیلی بهم نزدیکه و تقریبا همیشه با هم هستیم

----
من همیشه تو ارزیابی و حساب کتابام خودمو یه پله ازش بالاتر می بینم ، حس میکنم ارتباطم با خدا بهتره
این دوست من(که خیلی آدم مقیدی نبود) از همون اوایل خاباشو برام تعریف میکرد ، یه شب خواب دیده بود رسول خدا برای نماز صبح بیدارش کرده ، یه شب فلان مرجع تقلید مورد لطف و محبت قرارش داده ، یه شب امام علی ، یه شب فلان شخصیت بالا مقام

خلاصه خیلی خوابای این جوری برام تعریف میکرد منم بی تفاوت میشنیدم و چیزی نمی گفتم

گاهی وقتی میدیدم مثلا صدای اذان میاد و ایشون بی خیال نشسته داره با موبایلش بازی میکنه و من مدام تذکر میدم فلانی مگه صدای اذان رو نمی شنوی و شروع میکردم براش حدیث و روایت خوندن و دوستم بی تفاوت به حرفای من چند ساعت بعد از اذان نماز می خوند و من حرص میخوردم که من نماز اول وقت خون هیچ وقت از این خوابا نمی بینم ولی این چطور این خواب ها رو می بینه ، تازه اصلا آدم زیارت رفتن و حرم رفتن هم نیس ( ولی خب ارادت خیلی زیادی به ایمه داره) از طرفی مطمین بودم آدم دروغگویی نیست و بارزترین صفتش صداقت هست

خلاصه روزها گذشت و گذشت تا اینکه حاج قاسم شهید شد و با شهادتش تحول عمیقی در عقاید و رفتار و گفتار دوستم ایجاد شد

نماز اول وقت و بسیار با کیفتی که باعث میشه به نماز خوندنش غبطه بخورم ، زیارت های مکرر ، گوشیش کلا شده دعا و ذکر و مذهب و دین

حرفام طولانی شد ، خلاصه

تو این مدت هم تقریبا هفت یا هشت بار هم برام گفته که خواب حاج قاسم یا ابو مهدی رو دیده خوابای مخصووووص ، مثلا حاج قاسم خطاب قرارش داده و بهش دلگرمی داده و گفته شما نگران چیزی نباش و از این جور خواب های خیلی خاص..

چند شب پیش بهم زنگ زد و گفت که دیشب خیلی دلم خواست حاج قاسم بیاد به خوابم متوسل شدم به ام البنین ، گفتم خانم همه برات فاتحه می خونن تا گره از کارشون باز بشه ، من امشب برات فاتحه میخونم میخوام حاج قاسم بیاد به خوابم ، دوستم گفتم خوابیدم و ابو مهدی رو دیدم با هم توی بهشت بودیم و من بهش اصرار میکردم که سلام من به حاج قاسم برسون

من اون شب بعد از اون تلفن خیلی حالم خراب شد ، دلخور شدم از حاج قاسم از ابو مهدی ، در واقع دلم بد جوری شکست ، گفتم من این همه به یادتونم یه بارم نیومدید بخوابم یعنی این قدر بی لیاقتم ؟؟؟ مگه این دوست من چه ویژگی داره که من ندارم

رفتم مفاتیح رو باز کردم و زار زار گریه کردم
به همه ی اماما متوسل شدم کلی التماس خدا رو کردم به خود حاج قاسم و ابو مهدی کلی گله کردم شوق عجیبی داشتم که به خوابم بیان ، گفتم خدایا فقط یه بار خیال منو راحت کن یکی از آدم خوباتو بفرست به خوابم که منم خیالم راحت بشه که آدم خوبی هستم که اعمالم مورد قبولت بوده ، که دوسم داری ، اون قدر زار زدم وگریه کردم که خوابم برد و مطمین بودم خواب خوبی میبنم

اما هیچ خبری از خواب نبود ، از اون شب تا حالا همش در عجب بودم که چرا خدا خیالمو راحت نکرد که آدم خوبی هستم که دوستم داره
تا اینکه امروز این سخنرانی استاد پناهیان رو شنیدم و گفتم خدایا صد هزار مرتبه شکرت که من از این جور خوابا نمی بینم ، خدایا شکرت که خیالمو راحت نمی کنی ، فرق خودم و اون بنده ی خدا رو فهمیدم ، من ظرفیت اینو ندارم که خیالم راحت بشه

حرفای استاد :
یه مشکلی برام پیش اومده ، میخام بدونم امتحان الهی هست که خدا میخاد منو باهاش رشد بده یا بلا بر سرم نازل شده و خدا ازم ناراحته؟ چطور بفهمم ؟

میخام بدونم که خیالم راحت بشه
اتفاقا موضوع همین جاست که خیال آدم نباید راحت بشه ، اگر خیالت راحت بشه فاسد میشی

مطمین بشی آدم بدی هستی نا امید میشی از خودت و میگی خب من که آب از سرم گذشته ، مایوس میشی و چه گناه بزرگیه یأس

خیالت راحت بشه که آدم خوبی هستی مغرور میشی ، دچار عجب میشی همچین از خودت خوشت میاد و یه حالی میشی که شیطان دوست داره همیشه تو این حال باشی
شیطان همیشه در تلاش که تو رو یا مأس و یا مغرور کنه ، هر یک از این دوحالت براش بسیار خوشاینده

مثلا اگر از خودت راضی باشی ، از نمازت ، اخلاقت ، ارتباطت با خدا راضی باشی بهت میگه ایول بابا تو دیگه آخرشی و همین جوری این حس رو درونت تقویت میکنه تا مغرور بشی به خودت و خیالت از خودت راحت باشه
اگر ناراحت باشی ، ناراضی باشی ، فکر کنی خدا ازت راضی نیست ، میاد سراغت وسوسه میکنه که ای بابا تو اصلا آدم بشو نیستی این نماز خوندنت هم فایده نداره ول کن اصلا ، نماز میخونی فکرت هزار جا هست به جز خدا نماز بدون توجه قلبی که فایده نداره بیخیال بابا ، و اونقدر میگه تا مأیوس بشی

برای نمایش همه ی غذاهای کانال خانم آقا محمدم اینجا کلیک کنید